wkurzyć

wkurzyć
{{stl_51}}{{LABEL="twpldewkurzacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}wkurzać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}wkurzyć{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-ę) →{{/stl_41}}{{stl_50}}{{LINK="wnerwiać" LABEL="twpldewnerwiacacute"}}{{/stl_50}}{{stl_10}} wnerwiać{{/stl_10}}{{stl_50}}{{/LINK}}{{/stl_50}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • wkurzyć — dk VIb, wkurzyćrzę, wkurzyćrzysz, wkurz, wkurzyćrzył, wkurzyćrzony pot. «wywołać w kimś gniew, irytację; rozzłościć, zdenerwować» Wkurzył go swoim zachowaniem. Był na nich wkurzony. wkurzyć się «wpaść w gniew, w irytację; rozzłościć się,… …   Słownik języka polskiego

  • wkurzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wkurzaćam, wkurzaća, wkurzaćają, wkurzaćany {{/stl 8}}– wkurzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wkurzaćrzę, wkurzaćrzy, wkurzaćrzony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować czyjąś irytację, denerwować kogoś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”